اثر ضد دردی عصاره متانولی گیاه گل ساعت در موش صحرایی نر بالغ

زمینه و هدف: در طب سنتی، گیاه گل ساعت به عنوان تسکین دهنده درد و آرام کننده ناراحتی های با منشاء عصبی استفاده می شود. هدف این مطالعه بررسی اثر ضد دردی عصاره متانولی گیاه گل ساعت در موش صحرایی نر مورد بالغ بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی از 42 سر موش صحرایی نر در 7 گروه شامل؛ کنترل، گروه های تیمار شده با عصاره 80،100 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت درون صفاقی، مرفین (1میلی گرم بر کیلوگرم درون صفاقی)، ایندومتاسین (10میلی گرم بر کیلو گرم) و نالوکسان (1میلی گرم بر کیلوگرم) به همراه دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره استفاده شد. به منظور ارزیابی اثرات ضد دردی عصاره از آزمون های ریتینگ، تیل فلیک و فرمالین استفاده شد. داده ها با آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: دوزهای 300ـ80 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره، اثر مهاری معنی داری بر پاسخ فاز مزمن تست فرمالین و تست ریتینگ داشت05/0p<. هر چند که افزایش در زمان جهش دم با عصاره دیده شد، ولی این مورد از اثر القاء شده با مرفین نسبت به کنترل، کمتر بود. اثر ضد دردی دوز300 میلی گرم بر کیلوگرم در فاز مزمن فرمالین به صورت معنی داری بیشتر از ایندومتاسین بود(001/0p<). نتیجه گیری: اثر ضد دردی گل ساعت به خصوص در فاز مزمن تست فرمالین مشاهده شد، که این اثر ممکن است به دلیل وجود فلاونوئید و تانن های موجود در گیاه باشد که در گذشته اثرات ضد دردی آن ها به اثبات رسیده است.